Login to your account

Username *
Password *
Remember Me

Historia kościoła

kościół

Historia kościoła w Ćwiklicach

   Pierwsze wzmianki o kościele położonym w tym miejscu pochodzą z 1326 roku. Obecny kościół został wzniesiony na zrębach pierwotnej świątyni, przez długi czas uważano, że stało się to na przełomie XVI i XVII wieku, ale ostatnie badania drewna pobranego z więźby ze świątyni wskazują, że pochodzi ona z lat 1464-1466. 
   Ćwiklicka świątynia jest obok kościoła w Łaziskach, prawdopodobnie najstarszym kościołem drewnianym na Śląsku o konstrukcji zrębowej. Kościół został wybudowany w stylu gotyckim, jednak w ciągu swojej historii przeszedł wiele zmian. Został przebudowany w XVIII wieku, zaś na przełomie XIX i XX wieku, podczas prac remontowych oryginalny kształt kościoła został zdeformowany. Kościół powiększono o przylegającą do niego wieżę wycinając tylnią ścianę. W 2010 roku, powódź zniszczyła podwaliny i posadzkę świątyni, od tego czasu przechodzi gruntowny remont.
   Parafia zajmuje obszar w południowo-wschodniej części Górnego Śląska i obejmuje dwie wsie: Ćwiklice i Rudołtowice. Początki Pszczyny sięgają X lub XI wieku. Powstała przy szlaku handlowym prowadzącym z Ukrainy nad Dunaj. Pszczyna prawa miejskie uzyskała w XIII wieku. Tego samego czasu sięgają początki Ćwiklic. Miejscowość założono na prawie niemieckim. Osada prawdopodobnie wzięła swoją nazwę od przezwiska pierwszego osadnika lub zasadźcy „Ćwikła”. Ziemie Ćwiklic wielokrotnie zmieniały właścicieli, a w 1876 roku znalazły się w rękach księcia pszczyńskiego Jana Henryka XI. W 1861 roku wieś zamieszkiwało 740 osób, z czego 732 były wyznania katolickiego.
   Pierwsze wzmianki o sołtysie wsi Rudołtowice sięgają połowy XV wieku. Rudołtowice leżą obok Ćwiklic, a ich nazwa pochodzi prawdopodobnie od imienia „Rudolf”. Osada posiadała również wielu właścicieli, a pod koniec XIX wieku stała się własnością księcia pszczyńskiego. W 1861 roku wieś zamieszkiwało 703 katolików i 25 protestantów.
   W latach 1574-1575 kościół parafialny w Ćwiklicach przejęli protestanci. W 1592 roku ks. Jan z Kłomnic przystąpił do protestanckiego konwentu, podpisując się jako pastor. Mszę św. odprawiał według mszału krakowskiego. W 1598 roku archidiakon krakowski Krzysztof Kazimierski z polecenia Jerzego kardynała Radziwiłła, biskupa krakowskiego dokonał wizytacji parafii w Ćwiklicach. Krótko potem proboszczem parafii został Andrzej Szumski z Krakowa, który był protestantem. Podczas wizytacji w 1619 roku administratorem parafii był Albert Wantorski, a w czasie kolejnej wizytacji w 1655 roku ks. Jerzy Stachurski, który objął ją w 1654 roku po ks. Janie Albercie Gallaszkowiczu. Następcą ks. Stachurskiego został ks. Jan Kazimierz Paszczykowski, który zmarł w 1720 roku. Od 20 maja 1720 proboszczem w Ćwiklicach był ks. Jan Antoni Łaczyński. Z tego okresu zachowała się wzmianka w źródłach: „Kościół parafialny był drewniany, pod wezwaniem św. Marcina, konsekrowany. Dwa boczne ołtarze poświęcone Najświętszej Maryi Pannie i świętemu Krzyżowi”.
   Kolejnymi proboszczami byli: ks. Franciszek Józef Latosiński (1742-1785) i ks. Jerzy Jan Surówka (1785-1803). Ten ostatni był także dziekanem dekanatu pszczyńskiego. W 1803 roku parafię objął ks. Walenty Hanuszek i pozostawał tutaj proboszczem aż do 1821 roku. Po nim w Ćwiklicach duszpasterzował ks. Andrzej Bernard Gilge, zaś w latach 1829-1831 proboszczem był ks. Alojzy Schindler. W 1833 roku ks. Gilge powrócił na swoje stanowisko. Jego następcą został pochodzący z tej parafii ks. Paweł Stanowski. Funkcję proboszcza sprawował on do 1856 roku. Zastąpił go następnie ks. Berthold Schiller. Za czasów jego posługi w parafii wybudowano nowe probostwo i zabudowania gospodarcze. Proboszcz zmarł w 1888 roku i został pochowany na cmentarzu obok kościoła.
   Ks. Henryk Tomczak, proboszcz w Ćwiklicach (1976-2001) przeprowadził gruntowny remont kościoła oraz odnowił XV-wieczny tryptyk. Wybudował także dom katechetyczny, w którym w czasie wakacji letnich i ferii zimowych odbywają się rekolekcje. W 2001 roku 25 marca proboszczem został ks. Sylwester Suchoń. Już w maju przystąpił do rozbiórki „zabytkowej” obory usytuowanej między kościołem, plebanią i domem katechetycznym. Zgoda WŚKZ na rozbiórkę wydaje się być cudem wobec wieloletniego uporu w tej sprawie. Na wiosnę 2002 roku ruszył nakazany dekretem wizytacyjnym biskupa remont starego probostwa prowadzony metodą gospodarczą tzn. siłami parafian. Remont jednak przeszedł w budowę nowego probostwa na fundamemntach starego. Został ukończony w 2007 r. W tym czasie rozpoczęły się prace zmierzające do poszerzenia parafialnego cmentarza. Co stało się faktem w 2010 r. Jesienią miał rozpocząć się remont kościoła (wzmocnienie ścian, naprawa więźby i wieży). Ale w związku z e znacznym obniżeniem się posadzki po powodzi w 2010 r. kościół wylączono z użytku. Po badaniach georadarowych okazało się, iż we wspomnianym miejscu znajdują się krypty fundatorów kościoła. Postanowiono zdjąć całą posadzkę ceramiczną. Trzeba było remont świątyni rozpocząć od wykonania żelbetonowych fundamentów na głębokość 2 metrów. Następnie wymienić podwaliny. Dopiero potem ściany koscioła wzmacniano co 2,5 m. lisicami. Kolejnym etapem była naprawa więźby i wieży. Na kondygnacjach wieży odnaleziono luźno leżące deski z fragmentami fresków malowideł, które ks. Henryk Tomczak zdemontował w czasie poprzedniego remontu. Po konserwacji wróciły one na swoje miesjce. Na strop nawy głównej wróciło malowidło przedstawiające „ukoronowanie Matki Bożej” a na strop pod wieżą wróciła „Chusta św. Weroniki”. Natomiast na stropie prezbiterium został odtworzyny obraz „Wniebowzięcia MB” (z niego nie zachowala się ani jedna deska). W ostatnim czasie odtworzono ścianę wschodnią – ołtarzową oraz wróciła ambona, znaleziona swego czasu w oborze. Obecnie czynione są starania, aby pozyskać środki instytucji państwowych i prywatnych sponsorów na renowacji barokowych ołtarzy oraz fresków znajdujących się na ścianach przedstawiających apostołów, życie św. Marcina oraz 5 stacji Męki Pańskiej.

Parafia św. Marcina z Tours

Pierwsze wzmianki o kościele zbudowanym w tym miejscu pochodzą z roku 1326. Kościół został wybudowany w stylu gotyckim, jednak w czasie swojej historii przeszedł wiele zmian. Został przebudowany w XVIII wieku, a na przełomie XIX i XX wieku podczas prac remintowych, kościół powiększono o przylegającą do niego wieżę wycinając tylną ścianę.


Nasz kościół parafialny istnieje już ponad 550 lat, jest bowiem datowany według badań między rokiem 1464 a 1466

Transmisja Mszy św.

Proszę kliknąć i wybrać transmisję na żywo (live).