Ministranci u Matki Boskiej w Szczyrku na Górce
Po kilkudniowej przerwie świątecznej, po nieco chłodnych dniach, w piękny i słoneczny wtorek, 3 kwietnia 2018, grupa młodszych ministrantów z naszej parafii wybrała się z księdzem proboszczem na krótką wyprawę w malownicze tereny Beskidu.
Krótki wypoczynek w Wiśle, po którym trasa wiodła przez Bielsko do Szczyrku do malowniczo położonego Sanktuarium Matki Boskiej Wspomożycielki i Królowej Beskidów. Historia kultu Matki Bożej w Szczyrku na Górce rozpoczyna się w 25 lipca 1894 roku. Wtedy to 12-letnia Julianna Pezda widziała po raz pierwszy Matkę Bożą.
Udokumentowana tradycja podaje, że od tego dnia Maryja ukazywała się na Górce przez kilka miesięcy, a widzenia były udziałem także trzech innych dziewczynek. Matka Boża objawiała im się, zachęcając do modlitwy. Szczególną uwagę zwróciła na szkaplerz, poleciła także odmawiać Anioł Pański i śpiewać Godzinki. Obiecała, że w miejscu objawień wytryśnie źródło woda i poleciła wybudowanie tam kaplicy, a w przyszłości kościoła, w którym będzie się odprawiać „dużo Mszy świętych”.
Najświętsza Maryja Panna ukazywała się w różnych wizerunkach, najbardziej jednak w wizerunku Pani Częstochowskiej. Według relacji wizjonerek Matka Boża mówiła do nich takie słowa: „Nie bójcie się, ja jestem Pani z Częstochowy. Odmawiajcie „Zdrowaś Maryjo”
Pierwszy obraz z wielką czcią i pobożnością został przyniesiony przez pielgrzymów z Ustronia. Podobno sama Maryja Panna wyszła w wielkiej jasności na spotkanie pątników. Z biegiem czasu na miejscu objawień pojawiały się nowe obrazy. Należy tu wspomnieć, że pracownice fabryki pana Bryla z Mikuszowic (obecnie Bielsko-Biała) ufundowały obraz Matki Bożej Częstochowskiej, który dnia 15 sierpnia 1897 roku został przyniesiony procesjonalnie do Szczyrku na Górkę.
Obraz Matki Bożej Częstochowskiej był nieodłącznym elementem tego miejsca. Zarówno w pierwszej drewnianej jak i kolejnej murowanej kaplicy, obraz Matki Bożej Częstochowskiej zajmował miejsce centralne. Tak już pozostało do dziś.
Obecny obraz namalowany został w 1960 roku przez artystę malarza Stefana Justa z Łodzi. Autor namalował go jako osobiste wotum darowane Matce Bożej. Obraz formatu prostokątnego o wymiarach 100 centymetrów na 160 centymetrów został umieszczony w głównym ołtarzu 15 sierpnia 1960 roku. Przedstawia Matkę Bożą Częstochowską w całej postaci. Maryja trzyma Dziecię Jezus w lewej ręce. W prawej dłoni trzyma berło. Płaszcz Maryi jest koloru niebieskiego i okrywa całą postać. Suknie Matki i Dzieciątka są koloru czerwonego a korony złoto – żółtego.
Jeszcze jesienią 1894 r. społeczeństwo biednej wówczas wioski Szczyrk wzniosło na miejscu objawień drewnianą kaplicę. Według przekazów, w dniu rozpoczęcia prac z suchego zbocza miał wypłynąć strumyk wody. Szybko też zaistniała potrzeba budowy nowej, większej kaplicy. Dla opieki nad tym miejscem wybrano Komitet Kaplicy, który w roku 1912, ze składek i darowizn pątników, rozpoczął budowę większej – murowanej kaplicy. Niestety wybuch pierwszej wojny światowej przeszkodził u ukończeniu dzieła. Możliwe stało się to dopiero po wojnie kiedy to w latach 1920-1926 dokończono budowę nowej kaplicy.
Obecny kościół został wybudowany w latach 1948-1953, staraniem i poświęceniem salezjanów, miejscowej ludności i pielgrzymów, którzy na własnych karkach wnosili cegłę konieczną do budowy.
3 maja 1994 roku w setną rocznicę objawień ordynariusz diecezji Bielsko-Żywieckiej biskup Tadeusz Rakoczy wyniósł kościół do godności sanktuarium lokalnego.
Można powiedzieć, że ministrancka wyprawa się udała, o czym świadczą nie tylko twarze chłopców przed sanktuarium w Szczyrku na Górce, ale atmosfera, która towarzyszyła im podczas całej wyprawy. Jestem przekonany, że to nie pierwsza i nie ostatnia wspólna trasa księdza proboszcza i ministrantów. Ale o innych napiszę następnym razem.
Jacek Zamarski
